دو هفته ی اول سال، دو هفته ی سگی ای بود. این بهترین توصیفی بود که می توانستم بکنم. سخت گذشت. از اتفاق پیش امده حال خوبی نداشتم. تو هم خوب نبودی. از ناراحتی من خوب نبودی. نمی دانم این چه چالش کوفتی بود که دچارش شدیم.
دو روز است که ناگهان آرامم گرفته. زمان گذشت و دردش کمتر شد؟ شاید. دو روز است که تصمیم گرفتم فقط محبت کنم. از هر چیز منفی ای دوری کنم. روی دور انرژی مثبت باشم. جهان هم انگار با من بهتر شده.
الان با خودم می گویم کاش اول فروردین بود. کاش دوباره عید را از اول تجربه می کردم. بی چالش. با خوشی. با کوفت نشدنم. شاید هم اگر این اتفاقات تلخ نمیفتاد الان انقدر بی خیال همه چیز نبودم.
